“Edhe pse nuk shkruaj për këtë, nuk i përmend oficerët serbë, por shkruaj për oficerët e atëhershëm të Ushtrisë Jugosllave. Është pjesë e një bisede me një të burgosur të një burgu ushtarak; atij të burgosuri duhej t’i jepej vullneti për të jetuar. Por Brkiq e publikoi atë pjesë të tekstit, me komentin e tij, me një ftesë drejtuar prokurorit për krime lufte që të ngrejë aktakuzë kundër meje, në të gjithë faqen, tre apo katër vjet pas botimit të librit. Kjo do të thotë se ishte një tekst i porositur”, tha Musliu për Danasin në atë kohë, duke shtuar se më pas Brkiq e publikoi tekstin me titullin “djali i Fahriut” dhe deklaroi se Musliu ishte babai i Vuçiqit.
Fatkeqësisht, problemet e tij nuk mbaruan me kaq.
Përkatësisht, siç ka thënë vetë ai për Danas, në tetor të vitit 2014 portali kroat ka publikuar një intervistë të dhënë nga Predrag Popoviq dhe ish-radikali Ilija Petkoviq.
“Kanë thënë një mori të pavërteta për Vuçiqin, se daja i tij ishte ustash dhe babai i tij ishte një shqiptar i njohur i Kosovës nga Prizreni, Fahri Musliu. Këtë e ka edhe gazetari Popoviq, në librin e tij “Saga e familjes Vuçiq”. Një pjesë të asaj që ata pretenduan e ka marrë një portal kosovar, pjesa në të cilën flasin për mua si “babai biologjik i Aleksandar Vuçiqit”.
“Për pesë ditë të plota jam linçuar nga mediat në faqet e portaleve dhe disa gazetave dhe faqeve televizive në Kosovë, Shqipëri, Maqedoni”, na ka shpjeguar Musliu.
Në ato tekste shkruhet se Musliu ka punuar me Angelina Vuçiqin, nënën e presidentit Vuçiq.
Tabloidi i Brkiqit ka publikuar edhe një fotografi të familjes Fakhri Musliu, me katër vajzat e tij, mbi të cilën është hipur Vuçiq, me titullin “Familja Musliu”.
Musliu i tha Danasit në atë kohë se kishte vendosur të kërkonte mbrojtje nga Vuçiq, se kishte telefonuar bashkëpunëtorin e tij përgjegjës për shtypin, i cili i tha se nuk kishte kohë sepse po udhëtonte për në Nju Jork.
“Pa u menduar shumë dhe pa u konsultuar me nënën dhe dajën, të cilët ishin më shumë se prindërit dhe modeli im i një njeriu të suksesshëm dhe të përgjegjshëm, u regjistrova në shkollën e mesme. E mbarova në vitin akademik 1966/67”. Pas katër vitesh punë si mësues në Shkollën Fillore “29. novembar” në fshatin tim dhe në fshatin fqinj, duke kryer shërbimin ushtarak, duke u martuar dhe duke lindur fëmijën e parë në vitin 1972, vendosa të studioj në Beograd. Viti shkollor 1972/73. Po regjistrohem studente me korrespondencë në Fakultetin e Shkencave Politike në degën gazetari, pasi nuk e kalova provimin për studime të rregullta. Dhe për të mbajtur gruan dhe vajzën time, edhe unë duhej të punoja. U punësova në City Cleanliness si lavatriçe në tregun e Bajlonisë, sepse ajo punë më lejoi të ndiqja ligjëratat e universitetit në mëngjes. Pas dy vitesh më transferuan në shërbimin e grumbullimit, gjë që më përshtatej shumë sepse punoja vetëm dhjetë ditë në muaj dhe kisha shumë kohë për të studiuar. Në të njëjtën kohë kam punuar edhe përmes kooperativës studentore si shpërndarës qumështi”, ka thënë Fahri Musliu për Danas.
Krahas “Ditari i një shqiptari në Beograd”, Fahri Musliu botoi “Masakra në Suharekë”, Monografinë “Bekim Fehmiu-Odisea e Kosovës”…
Ka qenë fitues i çmimit vjetor për gazetarin më të mirë të Rilindës për vitin 1987.
Ai është një nga themeluesit e Lëvizjes Evropiane në Serbi dhe bashkëthemelues i Forumit për Marrëdhënie Etnike dhe Shoqatës së Pavarur të Gazetarëve të Serbisë.
