Vizita e Nancy Pelosit në Tajvan ka bërë që Kina të nisë stërvitjet ushtarake në ngushticën e Tajvanit, të bllokojë importet tajvaneze dhe të thërrasë ambasadorin amerikan në Kinë.
Këtë javë, 82-vjeçarja u bë kryetarja e parë e Dhomës së Përfaqësuesve që udhëtoi në ishull që nga Newt Gingrich, 25 vjet më parë, raporton skynews.
Teksa takoi presidentin e Tajvanit, Tsai Ing-Wen në Taipei, demokratja e lartë pretendoi se bota “përballet me një zgjedhje midis demokracisë dhe autokracisë” dhe u zotua për mbështetjen e vazhdueshme të SHBA-së për tajvanezët në kontrast me qëndrimin gjithnjë e më armiqësor të Xi Jinping ndaj Perëndimit.
Por pavarësisht premtimeve të përsëritura për të mbrojtur Tajvanin nëse Kina e pushton, edhe presidenti Joe Biden kritikoi vendimin e Pelosit për të shkuar, transmeton Telegrafi.
Pse Tajvani ka mbetur mes Kinës dhe Perëndimit?
Një ishull prej 23 milionë banorësh, 180 kilometra larg brigjeve të Kinës, Tajvani e shpall veten një vend të pavarur, demokratik me liderin, kushtetutën, sistemin politik dhe ushtrinë e vet.
Por me pretendimet territoriale ndaj ishullit që datojnë që nga viti 229 pas Krishtit, Partia Komuniste në Pekin e sheh atë si një provincë të shkëputur të Kinës që përfundimisht do të kthehet nën kontrollin e saj – me forcë nëse është e nevojshme.
Ky njihet si parimi “një politikë, një Kinë” – një njohje diplomatike se Pekini është e vetmja fuqi legjitime në pushtet në Kinë.
Teknikisht, SHBA pajtohet me një version të kësaj – një politikë, një Kinë – dhe për këtë arsye nuk e njeh Tajvanin si një shtet të pavarur, në përputhje me Kombet e Bashkuara. Por ajo ende ruan lidhje jozyrtare dhe përkrah angazhimin e ishullit ndaj demokracisë.
Kjo mbështetet nga Akti i Marrëdhënieve me Tajvanin në SHBA i vitit 1979, i cili u miratua nën Jimmy Carter dhe angazhon Uashingtonin t’u sigurojë armë mbrojtëse udhëheqësve në Taipei.
Profesor Michael Clarke, analist i mbrojtjes dhe ish-drejtor i përgjithshëm i “think tank RUSI”, thotë për Sky News se “Kina ndëshkon çdo vend ose kompani që angazhohet ose madje flet për Tajvanin. Është tema e tyre më e ndjeshme, sepse kinezët thjesht çmenden për këtë, është si një buton që mund ta shtypni për t’i zemëruar”.
Ai e krahason ishullin me Berlinin gjatë Luftës së Ftohtë – një “pikë e nxehtë e tensioneve në një konkurrencë më të madhe globale” midis dyja palëve.
Tajvani është gjithashtu prodhuesi më i madh në botë i gjysmëpërçuesve. Kompania e prodhimit të gjysmëpërçuesve të Tajvanit (TSMC) prodhon çipa për Apple dhe shumë kompani të tjera të teknologjisë në të gjithë Perëndimin.
Do të kishte pasoja serioze për zinxhirët globalë të furnizimit nëse Kina pushton Tajvanin, me kryetarin e TSMC, Mark Lieu, duke thënë se impiantet do të bëheshin “të pafuqishme”.
Si rezultat, Dhoma e Përfaqësuesve e SHBA-së ka miratuar një “Akt” për të lehtësuar më shumë prodhimin e gjysmëpërçuesve në tokën amerikane për të zbutur ndikimin e një pushtimi të mundshëm kinez.
Cila është historia pas konfliktit?
Me afërsinë e saj me kontinentin, sundimi i Kinës mbi Tajvanin daton më shumë se 1000 vjet më parë.
Dinastia Qing sundoi ishullin midis 1683 dhe 1895, përpara një periudhe të shkurtër të kontrollit japonez si rezultat i Luftës së Parë Sino-Japoneze.
Kur Japonia u dorëzua, duke i dhënë fund Luftës së Dytë Botërore në vitin 1945, Kina rimori territorin.
Katër vjet më vonë, Lufta Civile Kineze, e cila ishte ndezur me ndërprerje që nga viti 1927, përfundoi dhe Mao Ce Duni themeloi Partinë Komuniste Kineze dhe Republikën Popullore të Kinës.
Kjo i detyroi nacionalistët e mundur – Kuomintang – të iknin në Tajvan.
Ishin ata që hodhën themelet për një Tajvan të vetëvendosur, demokratik – të ndarë nga Kina.
Pse janë kaq të larta tensionet SHBA-Kinë?
Që kur Xi Jinping u bë president i Kinës në vitin 2012, ai është bërë gjithnjë e më i vendosur për të arritur të ashtuquajturin “dominim global” deri në një afat kohor prej 2049 – 100 vjet pas fillimit të sundimit të Partisë Komuniste.
Si rezultat, SHBA dhe vendet e tjera perëndimore janë përgjigjur duke ashpërsuar qëndrimet e tyre ndaj Kinës.
Shembuj të kësaj përfshijnë marrëveshjen tregtare AUKUS midis Australisë, Britanisë dhe SHBA-së, dhe Dialogun Katërpalësh të Sigurisë midis Japonisë, Australisë, Indisë dhe SHBA-së.
“Administrata Biden është po aq armiqësore ndaj Kinës sa ishte administrata e Trump”, thotë profesor Clarke.
“Kina ka hedhur peshën e saj në rajon dhe më gjerë gjatë dekadës së fundit, kështu që SHBA është bërë shumë më skeptike për ruajtjen e marrëdhënieve të pjekura me ta”, pohoi ai.
Si i kanë ndryshuar gjërat Rusia-Ukraina?
Sipas redaktores së mbrojtjes dhe sigurisë së Sky News, Deborah Haynes, me pushtimin në Ukrainë, Vladimir Putin “ka grisur librin e rregullave për sa i përket mënyrës se si sillen vendet”.
Si rezultat, zyrtarët e sigurisë kanë frikë se Xi Jinping mund të përgjigjet në mënyrë më agresive mbi Tajvanin në këtë kontekst, transmeton Telegrafi.
“Të gjithë e shikojnë pushtimin e Ukrainës si një model të mundshëm për një pushtim kinez të Tajvanit”, shton profesori Clarke.
“Mund të krijojë një mjedis të favorshëm për Xi gjatë vitit të ardhshëm apo më shumë. Ai mund të mendojë ‘mirë rusët po e bëjnë këtë’ dhe se bota po shikon nga ana tjetër drejt atij konflikti dhe kjo mund t’i ofrojë atij një tundim. Por po ashtu mund t’i japë atij një pauzë pasi ai sheh se si bota i është përgjigjur Rusisë me sanksione – dhe sa i vështirë ka qenë pushtimi për Putinin deri më tani”, tha ai.
Ai gjithashtu paralajmëron se një pushtim kinez i Tajvanit do të duhej të nisej nga deti – gjë që do të ishte shumë komplekse – edhe për një fuqi të madhe ushtarake si Pekini.
Pse Pelosi shkoi kundër rekomandimeve të Biden?
Kur u pyet nga gazetarët, Joe Biden tha se “nuk është një ide e mirë tani të udhëtoj drejt Tajvanit”.
Por si një liberale në politikën e jashtme dhe kritike e Kinës, Pelosi donte të udhëtonte atje për të theksuar “vendosmërinë e Amerikës për të ruajtur demokracinë në Tajvan” dhe se ajo mbetet “e hekurt”.
Profesor Clarke thotë se “Argumenti i Pelosit është se SHBA-ja e ka mbështetur gjithmonë Tajvanin – që nga viti 1949. Kongresi – demokratët dhe republikanët – janë fuqimisht pro Tajvanit – dhe ajo thjesht po e përfaqëson atë. Ajo e di se është një kohë e ndjeshme, por ajo thotë se edhe pse Kina ngërthen dhe urrehet për forcën ushtarake, SHBA-ja duhet të tregojë se nuk është e frikësuar – sepse nëse ju tregoni se jeni të frikësuar, ata do ta shfrytëzojnë atë në mënyrë të pamëshirshme. Shtëpia e Bardhë nga ana tjetër duhet të jetë pak më e nuancuar, sepse është ekzekutivi”.
Deputeti i pavarur tajvanez, Freddie Lim ra dakord, duke i thënë Sky News se është “e vështirë të qetësosh Kinën” gjithsesi, kështu që ajo nuk ka asgjë për të humbur duke forcuar marrëdhëniet diplomatike me aleatët e saj.
Koha delikate për Xi dhe ekonominë kineze
Koha e vizitës së Pelosit është gjithashtu kyçe.
Në gjysmën e dytë të këtij viti, Kina do të mbajë Kongresin e XX-të të Partisë, i cili do të shohë Xi Jinping të kandidojë për një mandat të tretë të paprecedentë si lider.
Prandaj, një provokim perëndimor mbi Tajvanin disa javë më parë do të jetë një zhvillim “i padëshiruar” ndërsa ai përpiqet të zgjerojë kontrollin e tij në Kinë dhe rajon.
“Kina është në një pozicion shumë delikat për momentin”, thotë profesor Clarke duke shtuar se “Për sa i përket qëndrimit të Xi në parti dhe ekonomia kineze ka filluar të vuajë nga ngadalësimi global, politika e saj zero COVID dhe tregu i saj i pronave”.
“Kjo është një çështje afatshkurtër, por e gjitha vjen në mes të degjenerimit afatgjatë të marrëdhënieve perëndimore me Kinën”, përfundoi ai. /Telegrafi/
