Me datën 04 qershor 2024, bëhen 26 vjet nga rënia heroike e heroit të kombit Naser Krasniqi, “Leka”. Djaloshi sypatrembur dhe i pakompromis, që luftoj për lirinë e Kosovës me okupatorin serbo-sllav, që në rininë e tij të hershme, e deri në rënien e tij në altarin e lirisë.
Naser Veli Krasniqi lindi më 24 tetor 1972, në fshatin Ratkoc të Rahovecit. Prindërit Veli Krasniqi dhe Mihrije Xhyliqi Krasniqi, gjithsejtë kishin shtatë fëmije: katër djem e tri vajza, Naseri ishte fëmija i tretë i tyre. Dëshmori Naser Krasniqi shkollën fillore e kreu në Ratkoc, ndërsa të mesmen në Rahovec dhe Prishtinë. Studimet Universitare, Fakultetin e Kulturës Fizike e la në gjysmë për shkak të kyçjes së tij në luftë. Më aktivitete shoqërore atdhetare filloi të merret qysh si ri. Naseri ishte në klasën e 6-të kur i motivuar nga familja, rrethi shoqëror dhe ngjarjet politike të kohës, e theu fotografinë e Titos (ish- kryetarit të Jugosllavisë).Vitet 1988/89 shënuan kulmin e diskriminimit politik te shqiptarët e Kosovës, kur serbo-jugosllavët suspenduan Autonominë e Kosovës. Në kontekst të këtyre ngjarjeve, Naser Krasniqi ishte njëri ndër protagonistët, protestuesit që me ditë dhe muaj nuk ndaloi së vepruari në demonstrimin, politik, organizativ dhe fizik.
Në demonstratat popullore që u organizuan në Ratkoc, fshatrat përreth, në qytetin e Rahovecit, dhe në tërë Kosovën, Naseri ishte pjesa më skenografike e demonstratave, duke qenë në ballë të tyre, i mbuluar gjoks e shpinë me flamurin tonë kombëtar shqiptar e me plisin e bardhë mbi vetull, ku pushtuesve serbë i bie në sy veprimi i tij dhe që nga ajo kohë vazhdimisht kërkohej nga policia. Në vend që të niste studimet në fakultet, ai u detyrua ta linte Kosovën dhe përkohësisht të shkonte në Gjermani. Me t’u vendosur atje, vë kontakte me shumë shokë e miq që vepronin për çështjen kombëtare. Kjo formë e bashkëpunimit i ndihmoi atij që ta ruante vazhdimësinë dhe të kthehej prapë në Kosovë për ta vazhduar përgatitjen për luftë.
Pas kthimit të tij në atdhe, në shtator të vitit 1996, veprimtarinë patriotike do ta vazhdonte fillimisht në vendlindje, në Ratkoc, përmes organizatës ilegale të quajtur Lëvizja Kombëtare për Çlirimin e Kosovës (LKÇK). Naseri në cilësinë e idealistit tëorganizuar, aktivitetin e tij e filloi menjëherë me shpërndarjen e pamfletesh “Çlirimi”, organ propagandistik i LKÇK-së, e pastajedhe me aktivitete të tjera ilegale. Disa ndër to janë; agjitimin dhe propagandimin e luftës çlirimtare, vëzhgimi i lëvizjeve tëforcave policore dhe veprimeve të kolaboracionisteve,transportimin dhe sistemimin e mërgimtarëve vullnetarë të ardhur nga perëndimi në luftën e Kosovës, bartjen e armatimitdhe municioneve, medikamenteve mjekësore dhe gjërave të tjeranë përgjithësi që nevojiteshin për luftë, etj.
Gjatë viteve 1997-98, ekskluzivisht veproi edhe në Prishtinë. Aktiviteti i tij në kryeqytet, sidomos tek qarqet studentore, do ta identifikonte portretin e tij si djaloshi mistershëm i natës. Ai, në cilësinë e studentit të UP-së të Fakultetit të Kulturës Fizike, do të banojë në një banesë me qira, në lagjen “Vellusha”, prej nga do të frekuentonte, koordinonte dhe do të vepronte me aktivitetet ilegale me shumë student atdhedashës nga të katër anët e Kosovës. Më 1 tetor të vitit 1997, Naseri ishte pjesëmarrës aktiv i protestave që u zhvilluan në Prishtinë, përkatësisht tek vendi i quajtur “Velania”. Në këto rrethana, Naseri së bashku me shokët e tjerë të fakultetit, u dalluan me veprimet e tyre të shpejta, në ndihmë të studentëve, duke u ndihmuar në strehimin e tyre nëpër shtëpitë private, etj.
Naseri, pas një veprimtarie të bujshme nën petkun e studentit të UP-së, e braktis qytetin e studentit, Prishtinën dhe kthehet në Anadrini, përkatësisht në fshatin e tij të lindjes në Ratkoc, për të filluar veprimtarinë luftarake. Gjatë pjesës së dytë të vitit1997dhe fillim vitit 1998, Naseri së bashku me shokë, filluan bartjen masive të armatimit përmes kufirit Kosovë-Shqipëri. Më datën 27 prill 1998, Naseri së bashku me grupin që përbëhej prej12 pjesëtarëve të armatosur të LKÇK-së, iu bashkuan Shtabit të UÇK-së, në Drenoc, duke u ardhur në ndihmë, dhe prej këtij momenti Naseri veproi publikisht. Me shkuarjen e tij në Drenoc, vendoset në pikën më të lartë malore, në majën e Zatriqit, pasi konsiderohej si pika më strategjike për luftime. Qëndrimi i tij atje u përshkua me një sërë veprimesh, duke u organizuar, ushtruar dhe duke bërë roje nëpër pozicionet e UÇK-së. Në këto pika, Naseri veproi për rreth 15 ditë, deri më datën 11 maj 1998.Më datën 12 maj, Naseri do të marrë pjesë aktive në luftë ballë për ballë me forcat serbe. Ne këtë betejë, pas 10 orë luftimesh të ashpra, ai do të shquhej me guximin dhe trimërinë e tij duke luftuar, nga një pikë në tjetrën, nga një pozicion në tjetrin. Në këto përballje, do të shquhet luftëtari sypatrembur, i cili me guxim nxitoi aty ku kërkohej vetëmohimi dhe trimëria, gjithnjë shembull për bashkëluftëtarët. Naserin shumë e tërhiqte uniforma e luftës së UÇK-së dhe shpesh theksonte se uniforma e krijon imazhin e mirë për ushtrinë tonë dhe realisht ishte ndër të parët në rajonin e Anadrinisë që e siguroi dhe e veshi atë, që nëfillim të luftës.
Ai ishte protagonisti kryesor i formimit të Njësisë Speciale të UÇK-së që vepronte në Ratkoc. Në këtë njësi bënin pjesë djemtë më të mirë të kësaj ane, të cilët ishin të gatshëm të vepronin në çdo çast, aty ku e kërkonte nevoja. Ai për herë të parë e vendosi flamurin kombëtar në stacionin e policisë, që tashmë ishte shndërruar në shtab të UÇK-së. Naseri me shokë, me të dëgjuar për luftimet që kishin filluar në Gradish, pa mëdyshje e ndërpreugjumin dhe ashtu siq e kishte bërë shprehi lufte të flente me uniformë, u ngrit në këmbe dhe ia mësyu Gradishit. Dhe prej këtij momenti, përgjatë 12 orëve luftime qëndroi aktiv nëpër pozicionet e UÇK-së. Naseri edhe në këto luftime u dallua prej të tjerëve, me guxim të lartë dhe zhdërvjelltësi luftarake, nën betimin e dhënë për ”Liri a Vdekje”. Naserin, deri në aktin e rënies, do ta shohim kudo nëpër aksione e fushëbeteja luftarake, si në Drenoc, Bratotin, Ratkoc, Zatriq, Vranjak, Dejë, Malësi e Vogël, Gradish, etj. Çdo ditë e Naserit ishte përpjekje për të ecur pa hamendje përpara drejt luftës çlirimtare. Naser Krasniqi i njohur me pseudonimin “Leka”, duke qenë në krye të detyrës si çdoherë, në mbrëmjen e 4 qershorit të vitit 1998, saktësisht në orë 21 e 26 minuta të mbrëmjes, kur filloi një ofensivë e madhe artilerie serbe e kombinuar me shumë forma lufte, pikërisht aty edhe ku lindi, në Ratkoc (Drinas), në përballje me forcat serbe, bie heroikisht, duke mbrojtur popullin, dinjitetin kombëtar dhe lirinë e atdheut të vet. Vet Naser thoshte: “Në çdo kohë, të luftosh dhe të vdesësh për lirinë e atdheut, ia vlen dhe është modesti. Naseri, u varros në varrezat e fshatit Ratkoc me 5 qershor 1998.Pasë përfundimit të luftës, në shenjë vlerësimi dhe mirënjohje për vepren e tij atdhetare, iu akorduan shumëmirënjohje dhe dekorata, që nga diploma “student martir” që ia dhuroi Universiteti i Prishtinës, e deri te akordimi me urdhrinHero i Kosovës, i ndarë nga Presidenca e Republikës sëKosovës.
Naser Krasniqi me babain Veli Krasniqi gjatë qëndrimit të përkohshëm në Gjermani
Lapidari i heroit Naser Krasniqi i ndërtuar në vendin e rënies
